Begatia e te shprehurit, eshte prej dhuntive me te medha qe ia fali Zoti njeriut.Jemi deshmitar te rastit se metodat e te biseduarit ne nje bashkesi flasin per shkallen e ngritjes se saj te pergjithshme dhe nivelin e depertimit te vlerave ne mjedisin e asaj bashkesie.
Njeriu para se te flase, duhet ta pyes veten: "A ka shkak qe te flas?"
Nese gjen shkak per kete, le te flase, perndryshe, heshtja eshte me e preferuar, dhe largimi i tij nga fjalet, ku nuk ka nevoje, eshte veper e mire.
Po ju cfare mendoni per kete ? A ka nevoje qe ne mesin tone te jete prezente kultura e te biseduarit?
A duhet t'i kushtojme kujdes te madh ceshtjes se fjales dhe menyres se artikulimit te tyre? Sepse fjalet qe dalin nga nje person, tregojne ne esencen e mendjes se tij, dhe natyren e karakterit te tij.